Poznaj najczęstsze choroby Lotopałanek karłowatych!

Lotopałanki karłowate zyskują w ostatnim czasie na popularności, wśród miłośników drobnych ssaków. Jest to jednak gatunek, o którym nie mówi się często, a ciężko samemu przefiltrować informacje napływające do nas ze wszystkich stron. Zanim jednak przejdziemy dalej, należy wspomnieć, że niestety, wiele schorzeń wynika z błędnego utrzymania i żywienia tych torbaczy. Aby uniknąć konieczności leczenia, przed adopcją lub zakupem lotopałanki, należy zapoznać się z ich wymogami w odniesieniu do klatki, jedzenia, towarzystwa i profilaktyki zdrowotnej. Znajdziecie to u nas na blogu w artykule pt "Gatunek w pigułce - Lotopałanka karłowata". 

W tym artykule omówimy sobie najczęstsze choroby tych zwierzaków, w oparciu o weterynaryjną literaturę specjalistyczną. Dlatego możecie być pewni, że jest to dobre źródło wiedzy! 

Teraz już przejdziemy do konkretnych schorzeń i uszeregujemy je według układów narządów. 

Choroby przewodu pokarmowego 
Choroby zębów 

Lotopałanki nie należą do gryzoni, a do torbaczy. Oznacza to, że ich zęby pozostają tej samej długości, przez całe ich życie i nie wymagają ścierania lub przycinania. Niedoświadczonemy właścicielowi może wydawać się, że siekacze dolne, są zbyt długie, jednak wszelkie samodziel nd operacje w ich okolicy, mogą prowadzić do infekcji, pęknięcia zęba oraz tworzenia się ropni około zębodołowych. 

Choroby przyzębia 

Przyczyną jest powstawanie osadu nazębnego oraz próchnicy, które będzie wiązało się z niewłaściwą dietą, zawierającą dużo węglowodanów i będącą zbyt miękką, aby wspomagała usuwanie osadu z zębów. Prostym 

rozwiązaniem problemu jest zapewnienie przysmaków w postaci owadów karmowych z odpowiednio twardym pancerzem, który zadziała niemal jak szczoteczka do zębów.

Biegunki 

Podobnie jak u innych zwierząt oraz ludzi, biegunki mają różnorakie podłoże. Mogą to być zarówno choroby bakteryjne, wirusowe, jak i pasożytnicze. Warto jednak zwrócić szczególną uwagę, na fakt, że biegunki mogą powstawać również podczas nagłych zmian diety lub jeśli zwierzè przeżywa dużo stresu. 

Schorzenia dotyczące kloaki 

Zanim przejdziemy do wymieniania schorzeń, należy wytłumaczyć, czym jest kloaka i czemu mają ją lotopałanki. Wspomnieliśmy już, że należą one do torbaczy. Oznacza to zupełnie inną anatomię, od dobrze nam znanych maluchów, jak szczury, czy

szynszyle. Do takich różnic anatomicznych należy właśnie tzw kloaka, czyli końcowy odcinek wspólny dla trzech układów - moczowego, wydalniczego i rozrodczego. Krótko mówiąc, tam gdzie inne zwierzęta mają trzy osobne dziury, tam lotopałanki mają jedną. 

Zatkanie gruczołów przykloacznych 

Właściciele psów mogli spotkać się z podobnym określeniem, u swoich czworonożnych przyjaciół. Są to gruczoły zapachowe, służące do oznaczania terenu. Największy problem występuje u zwierząt wykastrowanych, u których spada konieczność oznaczania terenu feromonami. Wydzielina takich gruczołów, rzadziej opróżnianych, staje się lepka i gęsta. Zastój może prowadzić do zapalenia ściany gruczołów, a nawet zatkania ich ujścia, a w najgorszym wypadku do powstania przetoki, czyli dziury, którą organizm będzie mógł ewakuować mocno wypełniony gruczoł. 

Guzy okolicy kloaki 

Jest kilka przyczyn powstawania uwypukleń okolicy kloaki. Mogą to być torbiele, czyli bąble wypełnione płynem lub nowotwory wywodzące się z gruczołów przykloacznych. Inną możliwością są przepukliny. 

Choroby układu oddechowego 

Rzadko są to zapalenia płuc lub górnych dróg oddechowych, ale mogą pojawiać się różnego rodzaju powikłania po urazach, spowodowanych na przykład upadkiem z wysokości. Jak wiemy, lotopałanki zawdzięczają swoją nazwę, umiejętności szybowania w powietrzu. W domu, gdzie przestrzeń jest ograniczona, mogą zdarzyć się "kolizje", prowadzące na przykład do złamania żebra i powstawania, wynikających z tego powikłań. 

Choroby układu moczowego 

Zapalenie pęcherza moczowego 

Większość problemów związanych z tym układem, wywołanych jest błędami w utrzymaniu i żywieniu zwierząt. Zaliczymy tutaj: niedostateczną aktywność fizyczną, nieprawidłową dietę, mały pobór wody, a także zaburzone reakcje społeczne. Ten ostatni punkt jest dosyć ciekawy. Budowanie hierarchii w stadzie lotopałanek, polega na oznaczaniu moczem terenu, jeśli z jakiś przyczyn zachowania te są osłabione, w pęcherzu dochodzi do zastoju moczu, w którym mnożą się bakterie. Bakterie te wywołują stany zapalne, a zmieniające się środowisko w pęcherzu moczowym (na przykłąd zmiany pH moczu), prowadzą również do agregacji substancji tworzących kamienie moczowe. Jak wiemy, kamienie moczowe to okropna przypadłość, która jest nie tylko bolesna, ale istnieje również ryzyko, że kamienie te zatkają cewkę moczową, uniemożliwiając ewakuację moczu z pęcherza, co stanowi już sytuację zagrażającą życiu. 

Choroby nerek

Rozwijają się szczególnie u starszych zwierząt i zazwyczaj mają niepomyślne rokowanie. Na szczęście, regularna profilaktyka, pozwoli wykryć problem we wczesnym jego stadium, co umożliwia szybkie podjęcie leczenia. Choroby nerek mogą być skutkiem długotrwałego stanu zapalnego toczącego się w pęcherzu, a także być wynikiem zatkania cewki moczowej. Wzrasta wtedy bowiem ciśnienie w pęcherzu moczowym i dochodzi do podchodzenia moczu moczowodami, w górę, do nerek. 

Schorzenia układu rozrodczego 

Zaburzenia rozwoju młodych 

Dla wielu ludzi, niespodzianką jest fakt, że małe torbacze, nie rodzą się w torbie matki. Rodzą się one, we wczesnym stadium embrionalnym i odbywają wędrówkę od kloaki, aż do torby matki, gdzie znajdą sutek i zaczynają pić mleko oraz przechodzić kolejne stadium rozwoju. Jeśli młode się zabłąka po drodze lub odpadnie z ciała matki, będzie wymagało szybkiej reakcji i pomocy w dotarciu do ciepłej, matczynej kieszonki. 

Samookaleczenia prącia i moszny 

Zestresowane, sfrustrowane seksualnie samce, mogą rozpocząć okaleczanie swoich narzadów płciowych. Najczęstszą ofiarą takich zabiegów pada rozwidlenie prącia, umieszczone na samej jego końcówce. W takich przypadkach, może być konieczna amputacja zniekształconych fragmentów. Aby uniknąć tego typu sytuacji, należy kastrować młode samce i zapewnić zwierzęciu wygodne i komfortowe warunki środowiska. 

Choroby skóry 

Wyłysienia spowodowane stresem 

Podobnie jak samookaleczenia prącia i moszny, będą one wywołane przez stres, zazwyczaj związany z brakiem socjalizacji, u zwierząt utrzymywanych samodzielnie lub w niewłaściwych warunkach. Zwierzęta mają tendencję do obgryzania futra, a nawet skóry (!) z ogona lub kończyn. Takie rany leczą się długo, a czasem mogą wymagać amputacji chorego odcinka. 

Wyłysienia spowodowane problemami hormonalnymi 

Spotykamy je też u innych gatunków zwierząt. U lotopałanek nie zostały przeprowadzone dostateczne badania, aby określić przyczynę takiej kolei rzeczy, ale podejrzewa się rolę przysadki i hormonów płciowych, a zwłaszcza u starszych samic. 

Choroby bakteryjne i pasożytnicze 

Spotykane u lotopałanek osłabionych lub przyniesionych z nieznanego środowiska. Możemy mieć do czynienia z pasożytami skóry i sierści, a także zakażeniami bakteryjne i grzybiczymi. Należy wspomnieć że pasożyty skóry są specyficzne gatunkowo i nie mogą nas zainfekować. Należy uważać jedynie, jeśli nasz pupil otrzyma diagnozę grzybicy. 

Choroby oczu

Urazy rogówki 

Najczęstsze schorzenia narządu wzroku to oczywiście powierzchowne urazy rogówki. Mogą one powstać podczas walk między osobnikami w stadzie lub jeśli zwierzak zakłuje się jakimś ostrym elementem. Jest to bolesny uraz i wymaga pomocy specjalisty, aby stan nie uległ pogorszeniu, a wrzód - pogłębianiu. 

Zaćma 

Zazwyczaj jest skutkiem nieprawidłowej diety, choć wymienia się również czynniki genetyczne. Największy udział mają jednak niedobór witaminy A oraz, podobnie jak u koszatniczek, hiperglikemia. 

Choroby układu ruchu 

Osteodystrofia żywieniowa 

Wynika z błędnego żywienia zwierzęcia. Przyczyną jest złe zbilansowanie wapnia, fosforu oraz witaminy D. Przez to zmienia się struktura kości i mogą tworzyć się liczne złamania, bardzo bolesne dla zwierzęcia 

Otyłość 

Przekleństwo wielu zwierząt utrzymywanych w domach. Najczęściej jest wynikiem złego utrzymania lotopałanek. Jesli nie mają one odpowiedniej ilości ruchu, karmione są wysokotłuszczowymi przysmakami, to bardzo szybko, mogą przybrać na wadze. 

Zatrucie polichlorkiem winylu 

Podczas zakupu klatki dla naszego stada, musimy uważać na pręty pokryte polichlorkiem winylu. Zwierzęta, u których rozwinęły się objawy wykazywały drżenia, przechodzące w napady drgawkowe. 

Podsumujmy sobie dzisiejszy artykuł - jak widać, lotopałanki karłowate mają tendencję do pewnych schorzeń. Jednym elementem, który przewija się przez cały artykuł, jest fakt, że większość schorzeń powstawała, przez nieprawidłowe warunki środowiska oraz żywienie. Zanim zdecydujemy się na takiego zwierzaka, warto zapoznać się z jego wymogami i przygotować sobie zapasy, a także wszystkie konieczne dla jego komfortu i wymogi rzeczy. Wtedy zwierzak będzie szczęśliwy, a do tego zdrowy, co nam pozwoli spać spokojnie.