Nauka kuwetowania - spokojnie, dacie radę!

Wielu właścicieli zwierząt zastanawia się, czy jest możliwe nauczyć zwierzaki, aby korzystały z kuwety. Czasami zdarza się, że osiągamy sukces, jeśli chodzi o oddawanie kału, ale zwierzaki i tak oddają mocz, tam gdzie im pasuje. Jak rozpocząć taki trening? Jakie akcesoria są nam konieczne? To wszystko omówimy w dzisiejszym artykule. Miłej lektury! 

Biologiczne funkcje kału i moczu 

Zanim przejdziemy do treningu, warto zrozumieć, dlaczego i kiedy zwierzaki decydują się na defekację (oddawanie kału) lub mikcję (oddawanie moczu). Jeśli chodzi o oddawanie moczu, wyróżniamy dwa sposoby na jakie się to odbywa - albo jest to pełny strumień, który ma na celu opróżnienie pęcherza moczowego, albo jest to deponowanie pojedynczych, niewielkich kropelek, na zasadzie znaczenia terenu moczem. Znaczenie terenu wykonywane jest przez obie płcie, choć oczywiście więcej robią tego samce, a zwłaszcza samce niewykastrowane. 

Kał oddawany jest albo w celu usunięcia produktów przemiany metabolizmu z ciała zwierzęcia, albo ze strachu, albo jeśli mówimy o cekotrofach, to do odzyskania części substancji odżywczych. Dzięki znajomości tych szczegółów będziemy mogli zrozumieć, w jaki sposób utrzymać porządek w klatce. Na przykład postarajmy się unikać intensywnych zapachów, jak płyny do prania, mydła zapachowe lub żwirki zapachowe, ponieważ wtedy zamiast oddawać mocz do kuwety, zwierzęta skupią się na tym, aby przy pomocy swojego moczu stłumić te obce i drażniące zapachy. Podobnie rzecz ma się z kałem, jeśli mamy niezgodę w stadzie i często dochodzi do bójek, zwierzaki mogą defekować pod siebie, a zwłaszcza gdy są przestraszone i czują się zagrożone. Dbajmy również o zdrowie naszych pupili, ponieważ podobnie jak w przypadku kotów, u innych zwierząt również zmienia się system oddawania kału i moczu, jeśli mamy do czynienia z chorobami układu wydalniczego. Zapalenia pęcherza, zaparcia i biegunki, mogą wpływać na fakt, że zwierzęta załatwiają swoje potrzeby w miejscach innych niż wyznaczone. 

Kolejnym biologicznym faktem, na który musimy zwrócić uwagę jest kwestia behawioralna - wbrew powszechnie krążącym opiniom, większość gryzonii i zajęczaków, wybiera jedno miejsce na toaletę, i tam załatwiają się wszystkie osobniki stada. Aby zrozumieć gdzie w naszej klatce lub kojcu znajduje się taka przestrzeń, należy po prostu sprawdzić gdzie mamy pozostałości moczu. Zazwyczaj jest to jeden z rogów klatki lub kojca, na dolnym poziomie. Wtedy wystarczy wstawić tam kuwetę i voilà! Mamy zbudowaną toaletę dla naszych pupili!. 

Rodzaje kuwet dla gryzoni 

Tak samo, jak w przypadku kotów, kluczowym zagadnieniem może okazać się wybór samej kuwety oraz rodzaju użytego w niej podłoża. Zwierzęta mają różne preferencje, wobec tego rynek pęka w szwach, od wariantów produktów dopasowanych do potrzeb zwierząt. W tym punkcie omówimy sobie rodzaje kuwety, a w następnym - rodzaje żwirku. 

Dobrym pomysłem jest mieć kilka kuwet, które różnią się od siebie nieco, tak aby każdy zwierzak mógł wybrać najbardziej komfortowe rozwiązanie. Ja, mając duże stado szczurów, starałam się mieć cztery kuwety, różniące się od siebie budową i umiejscowieniem. 

Kuwety odkryte i zakryte - rynek w głównej mierze, promuje kuwety odkryte, z którymi większość zwierząt nie ma problemu. Ja zauważyłam jednak, że jeśli nad taką kuwetą umieszczę daszek, jest ona wybierana częściej, niż te odkryte. U mnie dobrze sprawdzało się stosowanie kuwety narożnej, nad którą przymocowywałam trójkątny hamak, z frędzelkami zwisającymi z najdłuższej ściany. Zwierzęta mogą czuć się obnażone w trakcie oddawania kału i moczu, więc taka kryjówka pomaga im się uspokoić. 

Kuwety z rusztem - są to kuwety, które nad poziomem żwirku, mają umieszczony ruszt z metalowych prętów. Dzięki temu, uboczne produkty spadają na dno kuwety, co uniemożliwia zwierzętom wysypywanie zawartości na półki lub przekopywania żwirku. Ja lubię też stosować te kuwety w przypadku zdiagnozowanych chorób pasożytniczych, gdzie jeśli zwierzęta będą zjadały własny kał, może dojść do ponownego wprowadzenia pasożyta do ciała zwierzęcia. Takie kuwety łatwo się czyści i dezynfekuje, co jest ich dodatkowym plusem. 

Kuwety narożne - kuwety, które umieszczamy w jednym z rogów klatki. Bardzo często mają one albo haczyki, albo możliwość zamontowania do bocznych ścian klatki. Dzięki temu, pozostaje ona w miejscu i nie ma ryzyka przewrócenia jej i wysypania żwirku wraz z odchodami, na podłogę klatki lub kojca 

Rodzaje żwirku 

W tym punkcie omówimy sobie pokrótce rodzaje żwirku, jakiego możemy użyć oraz ich wady i zalety: 

Żwirek zbrylający i niezbrylający - żwirek może pod wpływem kontaktu z kałem lub moczem, zbijać się w konglomeraty, tak aby ułatwić sprzątanie. I o ile jest to wygodna opcja, bo bardzo łatwo przesiać wtedy żwirek zużyty, od czystego, to niestety niektóre zwierzęta mają tendencję do zjadania żwirku, zwłaszcza jeśli jest on zbity w kupkę razem z odchodami. Taki żwirek stanowi potencjalne niebezpieczeństwo zaczopowania przewodu pokarmowego zwierzęcia. Wobec tego należy używać go do kuwet z rusztem, tak aby uniemożliwić zwierzętom dostanie się do niego. 

Żwirek drewniany - jest to jasnobrązowy, sprasowany pellet, który nie stanowi zagrożenia dla zwierzaków. Przykładem jest Cat’s Best. Pamiętajmy tylko, żeby unikać żwirku czy trocin, pochodzących z drzew iglastych. 

Żwirek bentonitowy - pozyskiwany ze skały (bentonitu), jednak w kontakcie z wilgocią, zaczyna się on zbrylać, przyjmując postać mazistą, podobną w strukturze do gliny. Wiąże się to z ryzykiem połknięcia i zaczopowania układu pokarmowego zwierzęcia, nie jest zatem zalecany dla mniejszych zwierząt

Żwirek kukurydziany - naturalny produkt pochodzący z włókien roślinnych, jest biodegradowalny i wydajny, choć niestety najczęściej zjadany przez pupile. Pod wpływem kontaktu z wilgocią zbryla się w większe grudki, ale co najważniejsze, jeśli dostanie się do środowiska gdzie jest dużo płynu (na przykład do żołądka), to rozpuści się całkowicie! Nie stwarza wobec tego ryzyka zaczopowania układu pokarmowego. 

Trening kuwetowania 

Teraz przejdziemy do najważniejszego punktu w dzisiejszym artykule, a mianowicie - co zrobić aby nauczyć pupile korzystać z kuwety? 

Oddawanie kału do kuwety 

Kiedy już ustaliliśmy, w jakich miejscach najczęściej załatwiają się zwierzęta, należy umieścić tam kuwetę naszego wyboru. Na samym początku, dobrze jest postawić kuwetę zanim wyczyścimy to miejsce i zniknie naturalny zapach, przy pomocy którego zwierzaki identyfikują toaletę. Do kuwety wsypujemy żwirek, tak aby dno było zakryte. Nie ma konieczności zużywania dużych ilości podkładu, ponieważ i tak musimy sprzątać tam codziennie. Następnym krokiem, będzie uzbrojenie się w cierpliwość. Zwierzakom zajmie chwilę zrozumienie do czego służy nowy nabytek w klatce. Aby pomóc im to sobie przyswoić, można zbierać bobki porozrzucane po klatce i wkładać je do kuwety. Innym sposobem, jest pozwolenie aby pupile uczyły się jedne od drugich. Nawet jeśli tylko jeden zwierzak umie korzystać z kuwety, reszta bardzo szybko nauczy się od niego! Ostatnim sposobem jest nagradzanie zwierzaka, za każdym razem, gdy poprawnie skorzysta z kuwety. Nawet niewielki smakołyk, pozwoli na utrwalenie dobrego zachowania i skojarzenie go z pozytywnym bodźcem. 

Oddawanie moczu do kuwety 

Ten proces, może być nieco bardziej wymagający, niż opisany w punkcie powyżej. Dzieje się tak chociażby ze względu na funkcję jaką pełni mocz, związaną z oznaczeniem terenu. Jeśli jednak zastosujemy się do wskazówek wspomnianych na początku artykułu, czyli na przykład kastracji zwierząt i nie używania silnych zapachów w klatce, to mamy dużo większe szanse powodzenia. 

Bardzo dobrze sprawdzającym się trikiem, jest umieszczenie w kuwecie przedmiotu o gładkiej powierzchni. Ja używałam płaskich kamieni lub cięższych, szklanych podkładek. Nie znam powodu, dla którego to działa, wiem jednak, że u mnie i u wielu innych opiekunów, sprawdzało się to fantastycznie. Oczywiście, jeśli mamy kuwetę z rusztem, to pamiętajmy o umieszczeniu naszego wybranego przedmiotu, na ruszcie, a nie pod nim.

To już wszystko w dzisiejszym artykule. Dzięki nowym informacjom, właściciele będą mogli ułożyć sobie plan, jak wspomóc zachowanie czystości i higieny w klatce. Tak naprawdę, nie jest to ciężki, ani długotrwały proces. życzymy wszystkim właścicielom powodzenia!